Per jeep vervolgen we onze tocht door de jungle naar Bukit Lawang. Ook hier rijden we alleen maar langs palmolieplantages. Na ongeveer 4 uur hobbelen komen we aan bij ons hotel welke aan de rand van de jungle ligt. ’s Ochtends horen we een enorm kabaal, verschikt kijken we elkaar aan, wat was dat? Het blijkt een aap te zijn die op het dak van onze kamer springt! In de tuin van het hotel ziet u veel Makaken maar ook Thomas Leave monkeys. De volgende dag beginnen we aan onze trekking door de jungle. Onze gids vraagt of we over het pad of offroad willen wandelen? Offroad natuurlijk!  Eenmaal aan de wandel komen we al de eerste aap tegen, een Thomas Leave Monkey. We geven de aap een banaan en wandelen verder op zoek naar de orang oetans. De trekking is soms behoorlijk klimmen en klauteren en dus best pittig, zeker voor mijn ouders. Maar ook hun vinden dit een zeer bijzondere ervaring. Na 3 uur wandelen komen we aan bij het voederplatform. Ook hier geen Orang Oetan te bekennen, wat een goed teken is! Onze gids legt uit dat dit betekent dat de Orang Oetans zelf voedsel in de jungle kunnen vinden. Het befaamde rehabilitatiecentrum leert Orang Oetans die bevrijd zijn van gevangenschap om weer in het wild te overleven. Onze gids belt regelmatig met andere gidsen of zij al een Orang Oetan hebben gezien, maar helaas nog zonder resultaat. Langzaam begin ik de hoop op het zien van een Orang Oetan op te geven. Maar dan wordt onze gids gebeld dat er een moeder met kind is gespot! We rennen door de struiken naar de plek waar de moeder gezien is. Onze gids wijst naar boven. Moeder en kind hangen boven ons hoofd in de boom, wauw!  We maken foto’s en blijven een tijdje staan kijken, wat zijn we blij dit mee te mogen maken en wat een bijzondere ervaring! Opeens horen we geritsel en zien we takken bewegen daar is de vader! De vader is een stuk minder schuw en komt dichterbij. Onze gids vertelt dat dit mannetje is uitgezet en daardoor meer gewend is aan mensen. Erg bijzonder om te zien dat deze aap een kind heeft met een wild vrouwtje. We wandelen weer terug naar ons hotel en zien onderweg in de verte nog een wilde Orang Oetan. Vermoeid komen we aan bij onze kamer. ‘s Avonds praten we nog lang na over deze bijzondere dag die we nooit meer zullen vergeten.

We rijden vanaf Berastagi richting het Toba meer, een lange rit van ongeveer 6 uur. Helaas hebben we vandaag geen mooi weer en hangt er veel smog in de lucht. De hevige rook en smog die het gebied bedekt, ontstaat door het illegaal afbranden van palmolieplantages  en doordat boeren hun land aansteken zodat zij dit kunnen ontginnen. Dit een jaarlijks terugkerend probleem vertelt onze chauffeur. We balen hier erg van want we hebben niet de mooie uitzichten over het meer die hier normaal te zien zijn. Vanaf het plaatsje Prapat nemen we het pontje naar het schiereiland Tuktuk. Wat ons opvalt zijn de vele lege en verlate hotels die je hier ziet. Ooit was deze plek een grote toeristische trekpleister maar dit is opgedroogd.  Wij overnachten in het Tabo cottages waar we een prachtige suite voor ons zelf krijgen. Erg leuk hotel met eigen bakkerij en heerlijk eten! We besluiten het schiereiland per scooter te gaan verkennen ook dit is weer een nieuw avontuur voor mijn ouders!  We maken een leuke tocht over het eiland langs de kust, groene rijstvelden en batak dorpjes met de nog traditionele huizen.

Na 2 erg lange reisdagen arriveren we dan eindelijk in Bukittingi, het thuisland van de Minangkabauers. De eerste reisdag naar Sipirok was nog redelijk te doen zo’n 7 à 8 uur rijden. De tweede dag was een langere tocht en mijn ouders vonden dit wel erg lang. Voor hun was het beter geweest als wij deze afstand hadden gevlogen. Persoonlijk vond ik het wel gaan en vond ik de omgeving mooi waar we doorheen reden. Bukittinggi ligt tussen twee vulkanen. Vanwege de rook en smog hebben wij helaas geen vulkaan gezien. We kozen ervoor om de omgeving met onze auto en chauffeur te verkennen. De omgeving is hier prachtig met vele rijsterassen en Minangkabau huizen. We bezochten het Paleis van de Koningin en enkele kleine dorpjes. Helaas was het niet het juiste seizoen om de vleesetende Rafflesia Flower te bezoeken.

Op ongeveer anderhalf uur rijden van Bukittinggi ligt de prachtige Harau vallei. Deze
vallei is absoluut een bezoek waard! Bij aankomst worden we enthousiast verwelkomt door een man met minisik, Ikbal. Samen wandelen we door deze verborgen schat van Sumtara. We lopen door rijstvelden en akkertjes van de bewoners. “Mama are you ok?” vraagt Ikbal aan mijn moeder, Ja hoor antwoord ze! We lunchen in een eenvoudig winkeltje waar een jongetje, gekleed in een Nederlands voetbal uniform, nieuwsgierig bij ons komt zitten. Samen met deze familie eten we een eenvoudige noedel soep en kopen we snoep voor de kinderen. Vervolgens wandelen we verder en komen we aan in een dorpje waar de kinderen enthousiast zwaaien. Samen met de kinderen proberen we fruit uit de boom te schieten. Een jongetje klimt voor ons in de boom om een rijpe Papaya te plukken. We wandelen verder door rijstvelden en jungle en komen tenslotte bij een waterval aan. We schuilen in een hutje voor de harde regen en drinken koffie met een Local. Vervolgens wandelen we terug. Eenmaal terug, vertelt Ikbal dat we zijn uitgenodigd om bij de familie van zijn vriend Ricky te gaan eten en koken. In het kleine keukentje vertelt  Ricky welke ingrediënten worden gebruikt in de Ayam Rendang. Samen met zijn zus snijden we de ingrediënten en berieden we samen de gerechten. Tenslotte genieten we met de hele familie van onze zelf gemaakte Indonesische maaltijd. Een bijzonder ervaring! We overnachten in de homestay van Ikbal en Noni. Een eenvoudig bungalowtje met een bed en klamboe, hurktoilet en mandi.  Mijn ouders krjigen het bungalowtje met westers toilet. Ondanks deze eenvoudige faciliteiten, genieten ook mijn ouders van deze prachtige en bijzondere plek. Vanaf ons terras kijken we uit over de groene rijstvelden, die worden omzoomd door steile kliffen, wat een schitterende plek!

We varen per speedboot naar het eiland Cubadak omzoomd door mooi wit strand. De tocht per boot is slechts een half uurtje. Vanaf Padang is het nog wel 2 uur rijden naar de haven waarvandaan de speedboot vertrekt. Op de steiger worden we verwelkomt door een Europees stel; Dominique en Marco. Al snel blijken we in een paradijs te zijn aangekomen! Mooi zandstrand met kromgroeiende palmen en parasols, grillig gebergte op de achtergrond, prachtige onderwater wereld en weelderige jungle. Opvallend is de enorme rust die hier heerst. Naast andere hotelgasten vind je hier niemand. Het eten wordt hier verzorgd en is echt heerlijk; een mix tussen de Franse, Italiaanse en Indonesische keuken.  Marco en Dominique zijn de eigenaren van dit mooie resort en schuiven tijdens het eten gezellig aan tafel. Ze vertellen graag hoe ze hier terecht zijn gekomen en zijn erg benieuwd naar je verhalen. Wat we hier doen is relaxen en snorkelen. Wat een prachtige onderwaterwereld vind je hier! We zien een zeeschildpad in de verte bovenkomen, vele kleurrijke vissen en een duivelsvis. Absoluut de moeite waard is om de rots op te klimmen voor een adembenemend uitzicht over deze baai. Ook een tocht per kano is een aanrader. We genieten hier enorm!

Vanaf Padang vliegen we naar Kuala Lumpur, een heel andere wereld in vergelijking met Sumatra. Ons hotel is kleinschalig en ligt dichtbij China Town. ’s Avonds gaan we de stad verkennen, wat een sfeervolle en bruisende stad vinden we dit. Je vind in Kuala Lumpur erg veel restaurants, eettentjes, foodcourts en eetstraten. Heerlijk eten kun je hier zeker! In Kuala Lumpur wonen veel expats en je merkt dan ook dat iedereen standaard buiten de deur uit. Changkat Bukit Bintang is een straat waar je veel barretjes vindt. De vakantie van mijn ouders zit er bijna op zij vliegen na Kuala Lumpur richting Amsterdam, wij reizen nog iets verder door west- Maleisië. We bezoeken uiteraard de beroemde Petronas Towers, ooit het hoogste gebouw ter wereld. Naast moderne architectuur, vind je in Kuala Lumpur ook mooie oude gebouwen uit vroegere tijden. Shoppen doen we in de vele moderne shopping malls!

Vanaf Kuala Lumpur rijden we in ongeveer 4 uur naar de haven van Mersing. Hiervandaan reizen we per speedboot naar Pulau Besar. Op dit eiland verbleef de crew van het programma Expeditie Robinson. Ook vond hier de eilandraad plaats. Vanaf ons bungalowtje kijken we uit over de zee. Onze bungalow is erg eenvoudig maar we zijn dan ook niet veel binnen. We worden hier al vroeg gewekt door het lawaai van de “flying foxes” (grote vleermuizen) die in de bomen een plekje zoeken om de dag door te brengen. De rest van de dag heb je hier geen last van. Ook hier doen we naast relaxen, snorkelen en een wandeling over het eiland niet veel.  Deze plek is toeristischer in vergelijking met Cubadak maar alsnog een heerlijke plek om te verblijven! Er liggen hier slechts 3 hotels waardoor het nog niet erg druk is met toeristen.  De stranden zijn hier echt prachtig.

Per openbare bus rijden in ongeveer 5 uur naar Singapore. De rit is comfortabel. Eenmaal aangekomen bij de grens moeten we door een strenge douane check. Je stapt hier uit de bus met je bagage en haalt je stempels. Als Westerse toerist word je hier direct uitgehaald en moet je door meerdere scans. Je bagage wordt ook gecontroleerd. Vervolgens staat de bus aan de andere kant van de grens je weer op te wachten. Omdat wij de enige Westerse toeristen in de bus zijn, moet de hele bus op ons wachten. In Singapore ben je opnieuw in een andere wereld. Ons valt vooral de rijkdom op; je ziet vele dure en mooie auto’s en veel moderne architectuur. Ons hotel ligt dichtbijt de Indische wijk. De volgende dag verkennen we de Indische wijk met vele hindoeïstische tempels en winkels. Daarnaast gaan we uitgebreid winkelen in de veel moderne shopping malls op Orchard Road.  Opvallend zijn alle dure sportwagens die hier rondrijden. Wat een wereldstad!

Susanne Weijts, Dimsum Reizen, 2014